حمیدرضا مختاری نیا، با اشاره به شروع سال تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان و اینکه آنها مدت زمان زیادی از ساعات روز را بر روی صندلی می‌نشینند، اظهار داشت: انتخاب یک صندلی استاندارد و مطابق با اصول ارگونومیکی و همچنین نحوه استفاده درست از آن می‌تواند تا حدود زیادی به آنان در جلوگیری از عوارض و اختلالات اسکلتی عضلانی کمک کند.
استادیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد: ابعاد صندلی دانشجویی باید حداکثر تناسب را با ابعاد آنتروپومتری جامعه آماری که همان دانشجویان است، داشته باشد. حال سوال، اساسی این است که مناسب ترین ابعاد صندلی دانشجویی برای دانشجویان و دانش اموزان چقدر است؟
وی اظهار داشت: مهم ترین بعدهای صندلی شامل ارتفاع نشیمنگاه، عمق و پهنای نشیمنگاه، ارتفاع دسته صندلی، زاویه پشتی صندلی، وجود حکایت کننده ناحیه کمری و ارتفاع پشتی صندلی است.
مختاری نیا افزود: اگر ارتفاع سطح دسته صندلی از سطح نشیمنگاه برابر 20، ارتفاع سطح نشیمنگاه 42، عمق سطح نشیمنگاه 38، عرض سطح نشیمنگاه بیش از 59 و ارتفاع پشتی صندلی 35 سانتی متر باشد، تناسب این ابعاد با ابعاد آنتروپومتری به ترتیب تا 32، 49، 49، بیش از 59 و 44 درصد بهبود می یابد.
پژوهشگر حوزه ارگونومی اظهار داشت: لذا در انتخاب صندلی مناسب باید دقت لازم شود. همچنین یک سری ویژگی‌های برای صندلی مناسب باید مد نظر باشد که فرد حین نشستن روی ان باید ان را متناسب با ابعاد خود تنظیم کند یا در صورتی که قابل تنظیم نباشد شرایط را در حد ایده ال برای خودش در نظر بگیرد.
وی تصریح کرد: از جمله اینکه موقع نشستن باید گودی گمر توسط پشتی صندلی پر شود. ارتفاع سطح نشینگاه به صورتی باشد که موقع نشستن فرد پاها روی زمین قرار بگیرد و زاویه بین ساق پا و ران حدود 90 درجه باشد. پشتی صندلی بهتر است زاویه بیشتر از 90 درجه داشته باشد تا موقع نشستن زاویه بین پشتی صندلی و ران ها بیشتر از 90 درجه و در محدوده 95 تا 110 درجه باشد که کمترین فشار به ستون فقرات کمری وارد شود.
مختاری‌نیا افزود: عمق نشیمنگاه باید به صورتی باشد که موقع نشستن و چسبیدن کمر به پشتی صندلی، پشت حفر زانو با لبه قدامی صندلی کمی فاصله (به اندازه چهار انگشت) داشته باشد.
این استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تاکید کرد: ارگونومی حین نشستن سعی شود به پشتی صندلی تکیه داده شود و از نشستن لبه صندلی به صورت طولانی مدت خودداری شود. سعی در حفظ قوس ستون فقرات کمری و پشتی داشتاه باشید تا مانع از قوز کردم پشت و کمردرد شوید.
وی اظهار داشت: ترجیحاً صندلی دارای محل استراحت برای ساعد داشته باشد و ارتفاع آن باید در حدی باشد که وقتی بازو آویزان است به اندازه یک انگشت با آن فاصله داشته باشد. ارتفاع استراحتگاه ساعد اگر بالا باشد باعث می‌شود شانه‌ها در حالا بالا قرار گیرد و به مرور زمان به شانه‌ها و گردن فشار بیاورد.
مختاری‌نیا تصریح کرد: تحمل وزن صندلی باید بالای 150کیلوگرم باشد و ثبات و استحکام لازم را داشته باشد. نشیمنگاه و پشتی صندلی بهتر است روکش داشته باشد و نرمی لازم را داشته باشد تا مانع از فشار به پشت ران و زیر زانو شود.
پژوهشگر ارگونومی خاطرنشان کرد: حین نشستن ترجیحا از نشستن یک طرفه و لم دادن طولانی مدت خودداری شود و سعی شود وضعیت بدنی را در طولانی مدت جابجا کنند و اگر امکان بلند شدن و نشستن باشد هر نیم ساعت اینکار انجام شود. این توصیه به‌خصوص در سر کلاس درس خیلی مهم و کمک کننده است که می‌تواند هم خستگی و خواب آلودگی را برطرف کند و هم باعث ایجاد گردش خون در اندام‌ها و مانع از آسیب شود.